De regisseur zegt het zo vaak, “praat eens wat harder” of “draai altijd via het publiek, ook al is dat niet de kortste weg”. En hij zegt wel dat het vanuit het publiek niet interessant is als je je gesprekspartner de hele tijd aankijkt. Maar toch, het komt eigenlijk pas echt goed over als je jezelf terugziet op de film. Dan zie je pas echt hoe het publiek je ziet en (niet) hoort. Dan merk je pas echt dat je inderdaad moeilijk te verstaan bent. Dan zie je pas dat je haar de hele tijd voor je gezicht hangt en daardoor je gezichtsuitdrukking verbergt. Dan zie je pas dat je echt veel te lang met je rug naar het publiek staat.
Kortom dan begrijp je pas echt wat de regisseur steeds bedoeld én misschien nog wel belangrijker, je kunt ook beter inschatten hoe het anders, beter kan.
Daarom hebben we een aanvraag bij het Jacoba van Beieren Fonds Teylingen gedaan met het verzoek om een bijdrage te leveren voor de aanschaf van een goede camera. Een camera die we zowel tijdens de repetities als bij onze uitvoeringen kunnen gebruiken om onze prestaties vast te leggen. En wat een geluk, ze hebben gehoor gegeven aan ons verzoek!
Sinds kort hebben we daarom een prachtige camera waarmee we onze prestaties kunnen verbeteren. En hij komt dit stuk dubbel goed van pas. Ook op het podium hebben we nu namelijk een camera nodig omdat onze Marcel de cameraman van de locale TV speelt. Met onze mooie nieuwe camera is hij niet van een echte cameraman te onderscheiden.
Dank je wel Jacoba van Beierenfonds Teylingen!
